Статті та цікаві тематичні матеріали надані священниками і прихожанами із паулинських парафій. Книги та посилання на інші ресурси із корисними матеріалами.
3 лист. 2011 р.
Таїнство дару Святого Духа
ТАЇНСТВО КОНФІРМАЦІЇ
З цього випливає, що Боже слово переказує нам Святого Духа і Його спасенну силу, зрештою аналогічно як споживання Тіла і Крові Христа, що теж зараз буде представлене в наступному пункті проповіді.
22 жовт. 2011 р.
Що Ісус говорив про целібат
Що Ісус говорив про целібат
Роздуми до Слова Божого нап’ятницю ХІХ звичайного тижня
16 жовт. 2011 р.
Самотність без Бога
- коли хтось, наприклад, сприймає життя, як змагання, а в ньому кожен інший - перешкода;
- коли когось навчили жити повністю незалежним від інших;
- aбо хтось має поставу все і всіх тримати в своїх руках, тобто контролювати.
4 квіт. 2011 р.
Artykul o Kosciele na Ukrainie Kaplana, ktory dzis (majac 36 lat zycia) odszedl do Pana - Ks. Piotr Liczniarowski
Takich obrazków jak tutaj, w Polsce się już nie zobaczy. Przed poranną Mszą św. główna ulica wsi prowadząca do świątyni wypełnia się ludźmi, głównie mężczyznami, idącymi na nabożeństwo. Idą całą szerokością drogi. Z góry ich tłum wygląda jak pielgrzymka. Kwadrans przed ósmą niemały przecież kościół jest już tak nabity, ze nie ma gdzie wsadzić nogi. Tłok przed suma o jedenastej jest tak duży, że część wiernych musi stać na dworze.
- Z sześciu tysięcy zobowiązanych, cztery tysiące stale uczęszcza na Mszę św.- podkreśla ks. Piotr Liczniarowski. - Na trzech niedzielnych Mszach św. rozdaje się od dwóch do trzech tysięcy Komunii św. W święta Najświętszy Sakrament przyjmuje około 10 tys. osób. Ludzie często przystępują też do spowiedzi. W pierwszy piątek miesiąca konfesjonały są od 18 do 22 wieczorem oblężone. Spowiada się wtedy około tysiąca osób. Część jednak czyni to częściej, co tydzień, co dwa tygodnie. Generalnie bardzo mało jest osób, które w ogóle się nie spowiadają. Niewielu czyni to też tylko raz w roku. Stale przypominamy wiernym, że powinni żyć w zgodzie z Panem Bogiem. Zawsze też jesteśmy do ich dyspozycji. Tutejsi ludzie, co chciałbym podkreślić, doceniają znaczenie Bożego Błogosławieństwa dla codziennego życia i starają się postępować tak, by stale im ono towarzyszyło. Mężczyźni, którzy wyjechali do pracy za chlebem w swoich miejscach zatrudnienia nie przerywają swoich związków z Kościołem i nie zachowują się jak zerwani z łańcucha. Z informacji proboszcza parafii św. Aleksandra w Kijowie wynika np., że stale uczęszcza do niego ponad dwustu murafskich mężczyzn. A w stolicy Ukrainy jest przecież jeszcze kilka innych kościołów. Staramy się oczywiście uczulać żony , by nie zaniedbywały kontaktu z mężami. Każdej mówię, kup telefon i codziennie dzwoń do męża. Każ porozmawiać z nim dzieciom. To autentycznie pomaga. Wiele rodzin, zwłaszcza tych, których mężowie pracują w Kijowie za pośrednictwem telefonu wieczorem wspólnie się modlą.
Wierni z Murafy potrafią też publicznie wyznać wiarę poza murami świątyni. Gdy było nawiedzenie kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej, to by ją przywitać, wyszło za granice parafii ponad cztery tysiące osób.
O religijności tutejszej parafii świadczy też najlepiej ilość powołań kapłańskich i zakonnych. Jak dotąd z parafii wyszło ponad 50 księży i sióstr zakonnych. Takim wskaźnikiem nie może się pochwalić żadna podolska parafia. Ten pozytywny trend trwa dalej Do wyjątków należą lata, w których chęć pójścia do seminarium lub do postulatu zgromadzenia żeńskiego nie zgłasza żaden chłopiec lub dziewczyna. Zdarzają się też lata, że kandydatów i kandydatek jest kilkoro. Murafska parafia jest też w dalszym ciągu silna rodziną. Rozwody wśród tutejszych katolików są wciąż absolutną rzadkością. Rodziny wielodzietne są zaś zjawiskiem powszechnym. Większość tutejszych rodzin ma więcej niż troje dzieci. Ilość chrztów w parafii przewyższa liczbę zgonów. Bywają lata, że i dwukrotnie, co jak na Ukrainę znajdującą się w demograficznej zapaści jest zjawiskiem absolutnie wyjątkowym. Dzięki temu Murafa się nie wyludnia, choć i z niej odpływają młodzi ludzie, którzy po ukończeniu studiów zostają w dużych miastach.
- Jest to zjawisko naturalne i pozytywne - podkreśla murafski proboszcz. - Zasilają oni bowiem inne katolickie wspólnoty i bardzo często stają się ich liderami. Zwłaszcza zaś na Zachodniej Ukrainie, gdzie parafie są nieliczne. Jako przykład może służyć parafia w Tarnopolu, w której murafianie stanowią znaczący odsetek wiernych. Religijność parafii "konserwuje" niewątpliwie trwający w niej kult Matki Bożej Murafskiej, której obraz od ponad trzystu lat znajduje się w głównym ołtarzu świątyni. Jest otoczony ogromną czcią wiernych, którzy uważają go za cudowny. W ich opinii to właśnie orędownictwo Matki Bożej Murafskiej sprawia, że tutejsza parafia szczęśliwie wychodzi ze wszystkich burz i naporów. Wota wiszące przy jej wizerunku świadczą, że murafscy wierni uważają, że mają jej za co dziękować.
- Ludzie się często do niej modlą , zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo. Mamy Nowennę do Matki Bożej Murafskiej i modlitwę do niej zatwierdzoną przez ordynariusza. Wierni proszą MB Murafską przede wszystkim o zdrowie, wierzą, że za jej przyczyną mogą doznać uzdrowienia z trapiących ich chorób i wielu z nich twierdzi, że zostali przez nią wysłuchani. Dowodem tego są licznie składane jej wota. Podkreślić chciałbym, że kult MB Murafskiej łączy okoliczna ludność, zarówno katolicką jak i prawosławną. Na nabożeństwa do niej przychodzi bardzo dużo prawosławnych. Nawet tych, którzy rzadko uczęszczają na nabożeństwa do cerkwi. Obecnie chcemy w związku z rosnącym kultem Matki Bożej przekształcić ją w sanktuarium. Oczywiście nie robimy tego na hurra. Trzeba bowiem zgromadzić odpowiednią dokumentacją i przekazać do zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską. Myślę, ze za jakiś czas sprawa zostanie formalnie zamknięta, a Wizerunek Matki Bożej Murafskiej koronowany.
Ksiądz Piotr wie, że murafska parafia nie może iść do przodu tylko siłą rozpędu nadanego jej przez poprzedników i stara się pogłębiać tutejsze duszpasterstwo, osiągając znakomite rezultaty. Do założonych przez niego ruchów i grup należy w sumie ponad tysiąc osób. Praktycznie każda rodzina w parafii ma w nich swojego przedstawiciela. Ksiądz Piotr choć jest stosunkowo młodym kapłanem, bo wyświęcony został w grudniu 1997r., pracuje bardzo gorliwie. Pochodzi z Gródka Podolskiego i wyszedł ze "szkoły" ś. p. Władysława Wanagsa.
- To mój mistrz - mówi ks. Piotr o swoim preceptorze. - Swoją codzienną pracą pokazywał, jak powinna wyglądać kapłańska posługa. Jego przykład był dla nas młodych chłopaków będących ministrantami niezwykle budujący. Był kapłanem, którego życie składało się z heroicznej pracy, modlitwy i bezgranicznego wprost zaufania Panu Bogu. Sześciu z nas, towarzyszących mu na co dzień, zostało wyświęconych. Staramy się być dobrymi kapłanami, by być godnymi pamięci swego nauczyciela.
Ksiądz Piotr po święceniach od razu był wrzucony na głęboka wodę. Już kilka miesięcy po święceniach został proboszczem w Bracławiu, a także jeszcze w pięciu innych okolicznych parafiach. Znajdowały się one m.in. w Kopijówce, Tulczynie, Hannopolu, Peczorze i Niemirowie. Po pięciu latach w 2002r. ks. Piotr został przeniesiony do Murafy na miejsce ks. Biernackiego, mianowanego ordynariuszem nowo utworzonej diecezji odessko-symferopolskiej.
- Do Murafy skierował mnie ś. p. biskup Jan Olszański- wspomina ks. Piotr Liczniarowski. - Początkowo miałem objąć probostwo w tej parafii tytułem próby na rok. Ordynariusz oświadczył, że jeżeli dam radę, to zostanę na stałe. Dzięki Bogu pracuję już szósty rok i jakoś daję sobie radę. Obecnie ks. Piotra wspomagają dwaj wikarzy ks. Wołodymyr Wołkowyń i ks. Wiaczesław Klembowski. Ks. Józef Świdnicki ma status rezydenta, ale jest jeszcze na tyle krzepki, że w pełnym wymiarze udziela się w parafialnym duszpasterstwie. Księży wspiera tez diakon Anatoli Bodnarzewski. Wyświęcony na diakona został w 1997r. i jak na razie na tych święceniach poprzestał.
- Kapłanem już pewnie nie zostanie, ale jego posługa w parafii jest bardzo ważna - podkreśla ks. Piotr. - Pracy bowiem mamy aż nadto.
Podporą księdza Piotra są różnorakie ruchy dynamicznie działające w parafii. Bardzo prężnie funkcjonuje w niej zwłaszcza "Domowy Kościół", do którego należy 45 rodzin. Oprócz spotkań formacyjno- modlitewnych przychodzą one do kościoła na każde wezwanie proboszcza. Pomagają w pracach remontowych, porządkowych, dbają o ogród, zieleń wokół świątyni i drzewa. Aktywna jest też "Grupa Słowa Bożego", skupiająca przede wszystkim osoby starsze, zarówno kobiety jak i mężczyzn. W określone dni przychodzą do świątyni na modlitwę. Wspierają też parafię swoją pracą, głównie na polu przy uprawie ziemniaków o buraków. Przy parafii istnieje też III Zakon św. Franciszka. Jego członkowie angażują się przede wszystkim w pracę charytatywną, odwiedzają chorych itp. Oprawą śpiewno - muzyczna Mszy św. , zwłaszcza na wszelkich uroczystościach zajmuje się młodzieżowa "Grupa Uwielbienia". Także młodzi ludzie należą do grupy zrzeszającej osoby, które wyzwoliły się z jakiegoś grzechu i przy jej pomocy chcąc trwać przy swoim postanowieniu. Zaczyna też rozwijać się w parafii Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, zajmujące się przede wszystkim pracą kulturalno-oświatową, adresowaną do dzieci. Pomagają też w opiece nad starszymi i chorymi. Bardzo liczną wspólnotę stanowią również "Dzieci Maryi". Niedawno założona została też w parafii "Oaza Dzieci Bożych". Sporo dzieci należy również do Koła Misyjnego św. Tereski. Prężna jest również parafialna drużyna skautów. Duży jest też zastęp ministrantów. Zaplecze modlitewne parafii stanowią Koła Różańcowe, których jest ponad 30. Uzupełnia je też grupa modlitewna Medjugorie. Przy parafii działa też chór, a także orkiestra dęta założona przez ks. Józefa Świdnickiego. Działa też ochronka, do której uczęszcza trzydzieścioro dzieci.
- Temperatura życia religijnego w parafii jest niezła- podsumowuje ks. Piotr Liczniarowski. - Co dobrze jej rokuje na przyszłość. Jest zwarta, rozmodlona i stale się w niej coś dzieje. Bywają dni, ze w kościele rozmaite spotkania trwają od rana do wieczora.
Uwypuklić tez trzeba, że rola Murafy jako ośrodka religijnego nie ogranicza się wyłącznie do samej parafii. Wciąż oddziaływuje ona na całą okolicę. Tutejsi księża obsługują aż osiem dojazdowych punktów duszpasterskich. Są to: Jachimówka, w której został zbudowany nowy duży kościół, Pieńkówka także z obszerną świątynią, kolejne znajdują się w Strojnicy i Krasnem. W tej ostatniej miejscowości oprócz starej kaplicy, do której dojeżdżał jeszcze ks. Chomicki, zbudowany został także nowy kościół. W Kobyleckim znajduje się kaplica urządzona w domu prywatnym, podobne kaplice funkcjonują w Krystiance i Dołzuku. Ponadto do murafskiej parafii należy jeszcze dom rekolekcyjny urządzony w dawnym pałacu Dobrowolskich w Fedorówce. W jednej z dużych sal jest kaplica, w której również jest sprawowana w niedzielę Najświętsza Ofiara. Jeżeli w domu są rekolektanci, jest ona odprawiana codziennie. Murafscy kapłani dojeżdżają też do Dżurymu, w którym niewielka grupa katolików spotyka się na nabożeństwie w domu u jednego z gospodarzy.
- Pracy nam więc nie brakuje - śmieje się ks. Piotr. - Już w samej Murafie mamy jej aż nadto. W niedzielę, by zdążyć dotrzeć do wszystkich dojazdówek, musimy naprawdę pracować z zegarkiem w ręku. Często brakuje czasu, żeby ludzi wyspowiadać. Do Kobyłeckiego trzeba np. jechać bite 50 km. Cieszymy się jednak, że możemy służyć ludziom.
Ważną rolę w "promieniowaniu" Murafy odgrywają też Siostry Starowiejskie, których główny dom na Ukrainie mieści się właśnie w tej miejscowości. Z niej też maja najwięcej powołań. Ten główny dom, w którym urzęduje m.in. siostra delegatka, kierująca procesem tworzenia samodzielnej ukraińskiej prowincji Sióstr Służebniczek, to oczywiście niewielki klasztorek, urządzony w zaadaptowanym na ten cel zakupionym prywatnym budynku. Poznać go można po stojącej przed nim figurze Matki Bożej.
Siostry ściągnął do Murafy jeszcze ówczesny proboszcz ks. Stanisław Szulak jeszcze za życia ks. Chomickiego- mówi s. Antonina Szalarewicz.- Nasza placówka składała się początkowo z dwóch sióstr, które mieszkały w małym domku przy kościele. Po pewnym czasie, jak zaczęły się pojawiać miejscowe kandydatki do zgromadzenia, siostry kupiły obecny budyneczek. Aktualnie jego obsada składa się z czterech zakonnic. Oprócz niej pracują jeszcze s. Krystyna Krowiak, s. Julia Łabiak i s. Julia Olejnik. Przełożona placówki i jednocześnie delegatką jest s. Krystyna Krowiak z Polski, s. Julia Olejnik pochodzi z Przydniestrzańskiej Mołdawskiej Republiki, s. Łabiak z Obwodu Tarnopolskiego na Ukrainie, a ja z samej Murafy, miejscowości, z której oprócz mnie wyszło jeszcze jedenaście Sióstr Sużebniczek Starowiejskich. Dla naszego zgromadzenia Murafa to prawdziwa krynica powołań.
Siostry pracują w Murafie zgodnie ze swoim charyzmatem. Zajmują się więc chrześcijańskim wychowaniem dzieci i młodzieży, katechizacją i akcją charytatywna wśród chorych i ubogich. Katechizacją przez nie prowadzoną są objęte dzieci w miejscowej szkole od klasy pierwszej do szóstej. Jest ich w sumie pięćset. Uczniowie klas starszych przychodzą na katechezę do kościoła, prowadzona przez księży. Siostry dojeżdżają też do szkół na wioskach. W sumie uczą podstaw wiary jakieś osiemset dzieci. W tym roku siedemdziesięcioro ich podopiecznych przystąpiło do I Komunii św. Siostry prowadzą też ochronkę, do której uczęszcza trzydzieścioro dzieci. Mieści się ona przy kościele. Maluchy w wieku od trzech lat do pięciu mogą przebywać w niej od ósmej do piątej, realizując rozpisany szczegółowo program wychowawczy. W jego ramach dzieci uczą się poprzez różne zajęcia, gry i zabawy kultury osobistej, poznają modlitwy i zdobywają elementarna wiedzę o Kościele itp.
-Często pełnią oni w swoich rodzinach rolę małych apostołów - podkreśla s. Antonina. - Niedawno np. jeden z chłopczyków trafił do szpitala i leżąc w łóżku nieustannie śpiewał religijne pieśni budząc zdumienie personelu.
Siostry prowadzą też w parafii "Dzieci Maryi", do których należy ponad sto dzieciaków. Oprócz spotkań formacyjno-modlitewnych w parafii organizują dla nich oazy w Karpatach i w Fedoriwce. Uogólniając stwierdzić można , że dzięki siostrom w Murafie rośnie nowe pokolenie katolików, które godnie zastąpi kiedyś pokolenie ojców, przejmując odpowiedzialność za Kościół w Murafie.
Kończąc wizytę w Murafie, trzeba zahaczyć rzecz jasna o sprawy polskie. Przez wiele lat język polski był jedynym używanym w tutejszym kościele. O jego pielęgnowanie dbał zwłaszcza ks. Antoni Chomicki, który w ostrych słowach upominał innych księży, by szanowali prawo mieszkających na Ukrainie Polaków do modlitwy w ojczystym języku. Gdy pod jego nieobecność jeden z księży w zastępstwie odprawił Mszę św. po ukraińsku, zareagował bardzo ostro pytaniem reprymendą - dlaczego ty ukrainizujesz mój naród? - Aż do przyjścia do Murafy ks. Piotra Liczniarowskiego językiem używanym w duszpasterstwie był wyłącznie język polski. Obecnie tak jak w całej diecezji w języku ukraińskim odprawia się połowę nabożeństw.
- Jest to niejako proces naturalny - uważa ks. Piotr. - Część tutejszych mieszkańców nie zna już języka polskiego i na co dzień się nim nie posługuje. By ich nie stracić, musieliśmy wprowadzić do liturgii język ukraiński. Wśród młodych wykształconych już w niepodległej Ukrainie zaczyna też występować zjawisko, że Polacy wywodzący się z czysto polskich rodzin zaczynają się uważać za Ukraińców polskiego pochodzenia. Nie znaczy to oczywiście, ze język polski jest w Murafie w całkowitym odwrocie. Starsze pokolenie posługuje się nim nadal. W wielu domach w Murafie wciąż rozmawia się wyłącznie po polsku. Część dzieci także zna język polski, którego nauczyły ich babcie. W szkole jest on także wykładany w formie fakultatywnej. Kto chce może się go uczyć lub doskonalić jego znajomość wyniesioną z domu. Pozwala to mieć nadzieję, ze język polski z Murafy nigdy nie zostanie wyparty.
WIECZNE ODPOCZYWANIE DAJ MU, PANIE +
19 бер. 2011 р.
19 БЕРЕЗНЯ, СУБОТА СВ. ЙОСИФА, ОБРУЧНИКА ПРЕСВЯТОЇ ДІВИ МАРІЇ
19 БЕРЕЗНЯ, СУБОТА
СВ. ЙОСИФА, ОБРУЧНИКА ПРЕСВЯТОЇ ДІВИ МАРІЇ
(біл)Урочистість
Йосиф – Хранитель Відкупителя і святої Церкви. Дванадцятирічний Ісус зазначив вік свого отрочества словами: Мені належить бути при справах Отця. Так надав названому батькові Йосифові нове завдання – дбати про Спільноту Церкви. Чоловік вже не тільки тесля, але царське священство, перший молільник і слухач Божого Слова, перший проповідник, старшина, служитель і опікун Божих справ, голова, світоч запалений, муж, що прагне соборності. Бог сам зберігає ієрархію чоловічої першості. Цей день закликає велику слов’янську душу до благородства.
АНТИФОН НА ВХІД
Оце вірний і кмітливий управитель, * якого Господь установив над своєю родиною. (Пор. Лк 12, 42)
Мовиться „Слава во вишніх”.
Слава во вишніх Богу
і на землі мир * людям доброї волі.
Прославляємо Тебе,
благословляємо Тебе,
поклоняємось Тобі,
величаємо Тебе.
Подяку Тобі складаємо,
бо велика слава Твоя,
Господи Боже, * Царю небесний,
Боже Отче Всемогутній.
Господи Сину Єдинородний, * Ісусе Христе,
Господи Боже, * Агнче Божий, * Сину Отця,
що береш гріхи світу, * помилуй нас;
що береш гріхи світу, * прийми благання наші;
що сидиш праворуч Отця, * помилуй нас.
Бо лише Ти – Святий,
лише Ти – Господь,
лише Ти – Всевишній,
Ісусе Христе,
зі Святим Духом
у славі Бога Отця. Амінь.
КОЛЕКТА
Всемогутній Боже, за заступництвом святого Йосифа вчини, щоб Твоя Церква завжди вірно служила тайнам людського спасіння, * початки яких Ти довірив його вірній опіці. Через Господа нашого Ісуса Христа, Сина Твого, † котрий з Тобою живе і царює в єдності Святого Духа, * Бог, на віки вічні.
ПЕРШЕ ЧИТАННЯ
2 Сам 7, 4-5а. 12-14а. 16
Читання з Другої Книги Самуїла
Тими днями промовив Господь до Натана, кажучи: «Іди й скажи рабові моєму Давидові: Так Господь говорить: “Як сповняться твої дні й ти спочинеш з твоїми батьками, Я поставлю по тобі твоє потомство, що вийде з твого лона, й утверджу його царство. Він збудує дім Імені Моєму, і Я скріплю його царський престол навіки. Я буду його батьком, а він буде Мені сином. Твій дім і твоє царство переді Мною повіки існуватиме, і престол твій закріпиться повіки”».. Слово Боже.
ПСАЛОМ РЕСПОНСОРІЙНИЙ
Пс 89(88)
Твоє потомство житиме повіки.
Повік оспівуватиму Господнє милосердя, – *
з роду в рід своїми устами буду сповіщати про Твою вірність.
Я ж сказав: «Навіки буде встановлене милосердя». *
Там, на небесах, встановиш Ти правду свою.
«Я уклав завіт зі своїм вибранцем, *
поклявся своєму рабові Давидові:
Навіки затверджую твоїх нащадків *
і буду підтримувати твій престол з роду в рід».
Він закличе до Мене: *
“Ти – мій Отець, мій Бог, скеля мого спасіння!”
Навіки зберігатиму над ним своє милосердя, *
і Мій завіт буде йому вірний».
ДРУГЕ ЧИТАННЯ
Рим 4, 13. 16-18. 22
Читання з Послання святого Павла Апостола до римлян
Брати! Не Законом дано обітницю Авраамові та його нащадкам, що він стане спадкоємцем світу, а через праведність віри. Через це обітниця, – щоб вона була з благодаті, аби бути непорушною для всіх нащадків, – є з віри; і не тільки для того, хто від Закону, а й для того, хто є з віри Авраама, який для нас усіх є батьком; як ото написано: «Я настановив тебе батьком багатьох народів – перед Богом, у якого він повірив, який оживляє мертвих та називає те, що не існує, як існуюче». Він, усупереч сподіванню, повірив надії, що стане батьком багатьох народів, згідно зі сказаним: «Таким буде твоє потомство». Тому й зараховано йому це за праведність. Слово Боже.
СПІВ ПЕРЕД ЄВАНГЕЛІЄМ
Пор. Пс 84(83), 5
Слава Тобі, Царю віків.
Блаженні ті, хто живе у Твоєму домі, Господи:
вони завжди складатимуть хвалу Тобі.
ЄВАНГЕЛІЄ
Мт 1, 16. 18-21. 24а
† Читання святого Євангелія від Матея.
Яків породив Йосифа, чоловіка Марії, від якої народився Ісус, названий Христом. А народження Ісуса Христа відбулося так. Коли Його Мати Марія була заручена з Йосифом, перш ніж вони зійшлися, виявилося, що вона мала в лоні від Духа Святого. А Йосиф, її чоловік, будучи праведним і не бажаючи її ославити, вирішив таємно відпустити її. Щойно він про це подумав, як ось Господній ангел з’явився йому уві сні, кажучи: «Йосифе, сину Давидів, не бійся прийняти Марію, дружину свою, бо зачате в ній є від Духа Святого. Вона ж народить Сина, і даси Йому ім’я Ісус, бо Він спасе свій народ від його гріхів». Прокинувшись від сну, Йосиф вчинив так, як наказав йому Господній ангел. Слово Господнє.
Або:
ЄВАНГЕЛІЄ
Лк 2, 41-51а
† Читання святого Євангелія від Луки.
Батьки Ісуса щороку ходили в Єрусалим на свято Пасхи. І коли виповнилося Йому дванадцять років, вони за звичаєм пішли на свято. А як закінчилися дні свята, вони поверталися, а хлопець Ісус залишився в Єрусалимі; та не знали того Його батьки. Вони думали, що Він десь у натовпі. Пройшли день дороги і стали шукати Його поміж родичами та знайомими; і, не знайшовши, вони повернулися до Єрусалима й тут шукали Його. І сталося, що через три дні знайшли Його в храмі; Він сидів серед учителів, слухав їх та розпитував. Усі, які слухали, дивувалися з Його розуму та відповідей. Побачивши Його, вони здивувалися; і Мати Його сказала Йому: «Дитино, чому Ти нам таке вчинив? Ось Твій батько і я, страждаючи, шукали Тебе». А Він відповів їм: «Чому ж ви шукали Мене? Хіба ви не знали, що Мені треба бути при справах Мого Отця?» Та вони не зрозуміли тих слів, які Він їм сказав. І пішов Він з ними, і прибув у Назарет, і слухався їх. Слово Господнє.
Мовиться “Вірую”.
Вірую в Єдиного Бога,
Отця Вседержителя,
Творця неба і землі,
всього видимого і невидимого.
І в єдиного Господа
Ісуса Христа,
Сина Божого Єдинородного,
від Отця родженого * перед всіма віками.
Бога від Бога, Світло від Світла,
Бога істинного від Бога істинного,
родженого, несотвореного,
єдиносущного з Отцем, * що через Нього все сталося.
Він задля нас, людей,
і нашого ради спасіння
зійшов із небес, і воплотився з Духа Святого
і Марії Діви, * і став чоловіком.
І був розп’ятий за нас за Понтія Пилата,
і страждав, і був похований.
І воскрес у третій день
згідно з Писанням,
і вознісся на небо,
і сидить праворуч Отця.
І вдруге прийде зі славою
судити живих і мертвих, * а Його Царству не буде кінця.
І в Духа Святого, Господа животворного,
що від Отця і Сина ісходить,
що з Отцем і Сином рівнопоклоняємий і рівнославимий,
що говорив через пророків.
І в єдину, святу,
вселенську й апостольську Церкву.
Ісповідую одне Хрещення на відпущення гріхів.
Очікую воскресіння мертвих * і життя майбутнього віку. Амінь.
МОЛИТВА ВІРНИХ
За заступництвом святого Йосифа, Обручника Пресвятої Діви Марії та Опікуна Ісуса Христа, благаймо Всемогутнього Бога Отця про допомогу.
1. Молімося за Церкву Христову, щоб молитви та покровительство св. Йосифа зміцнювали її у смиренному та сповненому любові служінні людям.
2. Молімося за Святішого Отця Бенедикта, щоб опіка св. Йосифа допомагала йому спрямовувати людські серця на шляхи правди, любові та миру.
3. Молімося за всіх тих, кому покровительствує св. Йосиф, щоб Бог укріпив їхню віру та любов і наповнив їхні серця радістю.
4. Молімося за християнські сім’ї, щоб Господній Закон і взаємна любов були джерелом їхнього людського щастя, єдності та енергії в повсякденному житті.
5. Молімося за нас, які беремо участь у цій урочистій Літургії, щоб за прикладом св. Йосифа і з його допомогою ми вміли без застережень віддати наше життя Богові.
Боже Отче, Ти вчинив святого Йосифа захисником Святої Родини; за його заступництвом даруй нам постійне прагнення пізнання Твоєї волі і духовні сили для втілення її. Через Христа, Господа нашого.
МОЛИТВА НАД ДАРАМИ
Господи, наш Боже, святий Йосиф вірно служив Твоєму Єдинородному Синові, народженому від Діви Марії, * вчини, щоб, наслідуючи його приклад, ми з чистим серцем виконували службу біля Твого вівтаря. Через Христа, Господа нашого.
ПРЕФАЦІЯ: Місія святого Йосифа.
С. Господь з вами. В. І з духом твоїм. С. Угору серця. В. Підносимо їх до Господа. С. Подяку складаймо Господу Богу нашому. В. Достойне це і праведне.
Воістину, достойне це і праведне, слушне та спасенне, * щоб ми завжди та всюди складали подяку Тобі, * святий Отче, Всемогутній, вічний Боже і Тебе в урочистість святого Йосифа славословили, возвеличували, благословляли і хвалили. Як праведного мужа Ти дав його Богородиці Діві за Обручника * і як вірного та розважного слугу поставив над своєю Сім’єю, * щоб він оточував батьківською опікою зачатого від Святого Духа Твого Єдинородного Сина – * Ісуса Христа, Господа нашого. Через Нього Твою велич прославляють Ангели, * їй поклоняються Господства і благоговіють перед нею Сили, * а небеса та їхні мешканці і блаженні Серафими разом з ними радіють. Вчини, просимо, щоб і наші голоси приєдналися до них, смиренно взиваючи: Свят, Свят, Свят Господь Бог Саваот…
АНТИФОН НА ПРИЧАСТЯ
Слуго добрий і вірний, * увійди в радість Господа твого. (Мт 25, 21)
МОЛИТВА ПІСЛЯ ПРИЧАСТЯ
Просимо, Господи: оточуй постійною опікою Твою родину, † яку Ти, радіючу в урочистість святого Йосифа, наситив поживою з цього вівтаря * та бережи милостиво в ній свої дари. Через Христа, Господа нашого.
Богослужіння на честь св. Йосифа - “Літургійна агенда”, стор. 275.